Vrij kort na de Duitse Wiedervereinigung in 1989 vond er in het verenigde Duitsland een ‘ruk naar rechts’ plaats. Deze Rechtsruck werd zowel op politiek niveau als onder de bevolking zichtbaar. Rechtsautoritaire en etnocentrische opvattingen bleken soms beter geconserveerd dan verwacht. Dit boek brengt een aantal ‘bronnen’ en uitingsvormen van deze Rechtsruck in kaart, zowel in de oude Bondsrepubliek als in de Neue Länder.